ตอนที่ 6 เสื้อแห่งความสุข
เสื้อถูกถักทอขึ้นมาจากเนื้อผ้าหลากหลายชนิด ผ้าฝ้าย ผ้าใหม ใยสังเคราะห์ ฯลฯ แล้วแต่ผู้ผลิตจะคิดค้นและนำวัตถุดิบชนิดใหนมาใช้
จากดอกฝ้ายปุยขาวฟูฟ่องดูนุ่มนวลน่าทาน(จนมีคนนำไปเลียนแบบทำเป็นขนม)ถูกถักทอจนเป็นเส้นด้ายจากธรรมชาติ
จากรังใหมจากตัวหนอนที่อาศัยกินใบหม่อนเลี้ยงชีวิตที่ต้องสิ้นชีวี กลายมาเป็นแพรพรรณอันเลอค่าราคาแพง(น่าจะทำอนุสาวรีย์ให้กับเจ้าหนอนน้อยพวกนี้นะ)
และจากความฉลาดของมนุษย์ที่สามารถทำใยสังเคราะห์เลียนแบบเนื้อผ้าให้สามารถนำมาใช้งานได้หลากหลาย เพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์(ที่ไม่มีวันสิ้นสุด)
เสื้อคือเครื่องนุ่งห่มเป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ที่มนุษย์ทุกคนจำเป็นต้องใช้สวมใส่
ใส่เพื่อเพิ่มความอบอุ่นให้ร่างกายจากสายลมหนาว ใส่เพื่อป้องกันแสงแดดที่แผดเผา สวมใส่เพื่อปกปิดร่างกายป้องกันความอายและสายตาลวนลามจากผู้คนรอบข้าง
เสื้อมีหลากรูปหลายแบบแล้วแต่นักดีไซด์เนอร์จะออกแบบ
ผู้บริโภคอย่างเราๆก็เลือกนำมาใช้ให้เหมาะสมกับงานกับความจำเป็นหรือความชอบของแต่ละบุคคลและที่สำคัญให้เหมาะกับกาละเทสะ
เจ้านกน้อย “จิมมี่” ก็มีเสื้อเหมือนกับคนอื่นเขาเช่นกัน
เสื้อกล้ามสองตัว ซึ่งถ้าดูตอนนี้มันอาจไม่เหลือสภาพของความเป็นเสื้อเท่าไหร่เพราะมันขาดรุ่งริ่งยานย้วย มีรูพรุนไปทั้งตัว ทั้งรูเล็กรูใหญ่เบียดเสียดแย่งพื้นที่บนเสื้อต่อตารางเซนติเมตรกันเลยทีเดียว
นั่นเป็นเพราะคมปาก(ที่ไม่มีฟัน)ของเจ้านกแก้วซันคอร์นัวร์น้อง “จิมมี่” ของเรานั่นเอง
เสื้อสองตัวนี้เรามอบให้เป็นสมบัติของน้องจิมมี่โดยเฉพาะ นั่นหมายความว่าเมื่อใดที่มันร้องขอที่จะมาอยู่กับเราเกาะบนไหล่เรา ซบอยู่บนอกเรา อยู่ในเสื้อของเราเมื่อนั้นเสื้อสองตัวนี้จะได้ทำหน้าที่ทันที
มันมีภาระหน้าที่ที่จะต้องผลัดเปลี่ยนกันทำงาน
มันทำงานเป็นกะ เมื่อเสื้อตัวหนึ่งถูกใช้ อีกตัวจะได้รับการซักและปะพรมด้วยน้ำยาปรับผ้านุ่มและพับไว้รอการผลัดเปลี่ยนเวรยามอยู่ในตู้เสื้อผ้า
มันได้ทำหน้าที่อันหนักอึ้งนี้พอๆกัน เสื้อสองตัวนี้จึงมีสภาพไม่ต่างกัน
เสื้อผ้าที่สภาพดีที่เราใช้ใส่สำหรับออกนอกบ้านออกไปทำงาน ออกไปพบปะผู้คน แน่นอนเสื้อผ้าเหล่านั้นต้องมีสภาพที่ดีแม้ว่าจะไม่ใช่เสื้อใหม่เสียทีเดียว แต่ทว่าหลายต่อหลายตัวล้วนแล้วแต่ถูกเจ้าจิมมี่ลับคมปากมาแล้วทั้งนั้น ตัวละรูสองรู
ก่อนที่เสื้อผ้าที่ดูดีเข้ากับหน้าตาเหล่านั้นจะแปรสภาพไปมากกว่านี้ เราจึงลงมติเป็นเอกฉันท์(ผมกับเพื่อน)ที่จะมอบเสื้อสองตัวนี้ให้เป็น “เสื้อแห่งความสุข” ของน้องจิมมี่ลูกเรา
เวลาของครอบครัวคือเวลาที่เราได้อยู่พร้อมหน้ากัน ซึ่งจะเป็นเวลาที่เจ้านกจิมมี่มีความสุขมากที่สุด
เสื้อแห่งความสุข
เป็นเวที สำหรับเต้น Tap
เป็นซอกมุมเอาไว้เล่นซ่อนหา
เป็นสนามหญ้าเวลาอยากเกลือกกลิ้ง
เป็นที่นอนอันอบอุ่นไว้ซุกนอนตอนง่วงจัด
และ...เป็นที่ระบายอารมณ์
โกรธ โมโห ซึมเศร้า สนุกสนาน ดีใจ เสียใจ พอใจ ไม่พอใจ ได้ดังใจหรือขัดใจ ตื่นเต้นหรือตื่นกลัว
จะอารมณ์ใหนเราไม่แน่ใจนัก
แต่...ทุกอารมณ์ ลงที่เสื้อสองตัวนี้
จงอยปากอันแหลมคมเหมือนกรรไกรที่ซื้อมาใหม่ จะเฉาะเจาะลงบนผืนเสื้อทีละรู สองรู สามรู สี่รู จนนับไม่ถ้วน จน.......
...คงได้เวลาเปลี่ยน “เสื้อแห่งความสุข” ตัวใหม่แล้วล่ะ
No comments:
Post a Comment